TERKULAI DI HUJUNG JANJI...

Bila berjanji biar pasti.Pasti janji itu kita penuhi.Janji dikata, kata dikota.Prinsip berjanji, walau maut menghalang, kita mesti dalam perjalanan menunaikan janji.Berani berjanji, berani juga kita menepati.Untuk apa berjanji jika sekadar menyedap rasa.Fikirkan pula pihak yang menagih janji, bagaimana rasanya mereka.Janji dikata tidak kunjung tiba.Resah dan gelisahlah mereka.Antara pasrah dan redha, terbahagi dua.Adat bercinta, janjilah pengikat setia.Janjilah yang menemukan mereka.Dan kerana janji lah mereka sanggup menderita.Demi janji mereka redah apa sahaja.Runtuhnya sebuah cinta kerana janji hanya tinggal janji..terkulai layu di hujung janji.Demi janji lautan api sanggup direnangi.Demi janji sehidup semati,demi janjiyang dayus menjadi berani, demi janji yang mustahil macam pasti.Demi janji dah matipun boleh hidup kembali..sedangkan hakikatnya yang hidup tu pasti akan mati....orang muda, hanyadek mabuk bercinta sanggup terkulai di hujung janji...buat dia, janjiku adalah pasti cuma jarak dan masa menjadi ilusi, satu masa ku lamar ia ke alam nyata.Janjiku tetap realiti selagi hayat masih ku miliki.